بررسی آنتی‌بادی‌های ضد سایتومگالو ویروس در افراد تحت همودیالیز مزمن در بیمارستان شهید دکتر لبافی نژاد در سال 1381

  چکید ه   سابقه و هدف   ‌ویروس سایتومگال در افراد با نقص ایمنی و دریافت کنندگان خون و فرآورده‌های خونی و نیز در گیرندگان پیوند اعضا باعث عفونت شدید می‌گردد. عفونت قبلی و پنهان این ویروس در بیماران با نقص ایمنی و دریافت کنندگان پیوند، فعال شده و بیماری شدید ایجاد می‌نماید. عواملی که به‌عنوان فاکتور خطر در ایجاد عفونت اولیه ویروس سایتومگال نقش دارند شامل دریافت خون و فرآورده‌های خونی آلوده، دریافت عضو پیوندی از فرد آلوده، همودیالیز و تعداد دفعات دیالیز می‌باشد. به‌منظور بررسی وضعیت افراد تحت دیالیز مزمن از نظر عفونت با ویروس سایتومگال مطالعه حاضر انجام پذیرفته است.   مواد وروش‌ها   این تحقیق به‌صورت توصیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه و مشاهده انجام پذیرفت. تیتر آنتی‌بادی ( IgM و IgG ) به روش الایزا محاسبه شد. جذب نوری بالای 1/1 ISR ، مثبت و زیر 9/0 ISR ، منفی درنظر گرفته شد. اعداد مابین این دو به‌صورت equivocal درنظر گرفته شدند. پس از انتقال داده‌ها برای تعیین رابطه بین متغیرها آزمون کای‌دو (Chi-square) و درصورت لزوم آزمون دقیق فیشر (Fisher’s exact test) استفاده شد و با کمک ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی بین متغیرها مورد بررسی قرار گرفت.   یافته‌ها   در این تحقیق54 بیمار تحت همودیالیز مزمن مورد بررسی قرار گرفتند که 29 نفر آن‌ها مرد و 25 نفر زن بودند. میانگین سنی بیماران 16±3/53 سال و میانگین طول مدت دیالیز بیماران 4/69±7/81 ماه و میانگین دفعات آن 4/0±8/2 بار در هفته بود. در زمان بررسی، 49 بیمار (91%) Anti-CMV IgG مثبت و 10 بیمار از نظر Anti-CMV IgM مثبت بودند. بین طول مدت دیالیز و میزان آنتی‌بادی‌ها، همبستگی خطی معنی‌داری به‌دست نیامد. همبستگی بین تعداد دفعات دیالیز و میزان IgG ، معکوس و معنی‌دار بود ) 024/0 (p< (31/0-=r ).   نتیجه گیری   ارتباط بین سابقه دریافت خون و فرآورده‌های خونی با مثبت بودن Anti-CMV IgG لزوم بررسی فرآورده‌های خونی را از نظر عفونت سایتومگالوویروس برای بیماران دیالیزی (به‌خصوص بیماران کاندیدای پیوند کلیه)، یادآوری می‌نماید. کلمات کلیدی: عفونت سایتومگالوویروس، همودیالیز، آنتی‌بادی